M.Ö.1800 ile M.Ö.1255 yılları arasında, kente Mitaniler egemen olmuştur. Bu dönem içerisinde kalenin sınırları değişmemiştir. Fakat kale duvarlarının sağlamlaştırıldığı bilinmektedir. Diyarbakır’ı ilk defa merkez yaparak bir krallık haline getiren kavmin M.Ö. 9. yüzyılda Aramiler olduğu bilinmektedir. Aramiler zamanında Hurrilerden (Hititler) kalma sur yeniden onarılırken, kent ise bu dönemde büyütülmüştür. Kentin yüklendiği işlevlerin zamanla genişletilecek olan iç kalede cereyan ettiği tahmin edilmektedir. İç kale, Diyarbakır kentinin tarihsel bir çekirdeği olarak başlangıç noktası olma özelliğine sahiptir. M.Ö. 825- 775 yıllarında hüküm süren Asurlular tarafından yağma edilen kent, ticaret yolları üzerindeki konumu ve işlevlerinden dolayı önemini korumuş ve kısa sürede kendini toparlamıştır.
